Сённяшнія арышты музыкаў ды актывістаў, як і затрыманні ўдзельнікаў учарашняга святкавання Дня Волі, праведзенага ў дазволенай ўладай рэзервацыі – усё гэта важны сігнал рэжыма грамадству. Яго сэнс такі – гульні з “апазіцыяй-лайт” скончыліся.
Кіраўніку рэжыма трэба як мага хутчэй аформіць сваё “пераабранне”, каб потым спакойна гандлявацца з Пуціным аб умовах здачы суверэнітэта і сваім месцы ў кіраўніцтве “саюзнай дзяржавы”.
Правесці бяспечна для рэжыма чарговую імітацыю “выбараў” ва ўмовах, калі дыктатара шчыра ненавідзіць 80% насельніцтва – вельмі складаная задача. Таму любая публічная праява непакоры цяпер будзе сустракаць неадэкватную рэакцыю напалоханага рэжыма.
Цяпер “канструктыўным апазіцыянерам” трэба выбіраць – альбо прыняць позу поўнай пакоры, альбо апынуцца ў становішчы ворагаў рэжыма. Паводзіць сябе цалкам “канструктыўна” і пры гэтым толькі казаць “радыкальна” – такі варыянт цяпер таксама выклікае рэпрэсіі.
Арышты выбітных музыкаў за намер правесці бесплатны канцэрт на пешаходнай вуліцы, а таксама затрыманні людзей за іх жаданне ўскласці кветкі да будынку, дзе ў 1918 годзе працавала Рада БНР – красамоўныя сведчанні пра канец нават уяўнай “лібералізацыі”.
У адказ на арышты мінскі актыў Народнай Грамады мусіў перапыніць урачыстую вечарыну ў гонар Дня Волі і замест затрыманых ускласці кветкі да месца, дзе працавалі бацькі-заснавальнікі БНР.
Самазванец недарэмна напалохаўся. Бо ён нарэшце зразумеў, як ставіцца да яго народ. Цяпер усё вызначыць наша воля да свабоды.
Жыве Беларусь!
Мікалай Статкевіч
About The Author
